Παγκόσμια Ημέρα Ατμίσματος: 30 Μαϊου 2020
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας απέτυχε με τον EBOLA
O Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας απέτυχε με τον COVID-19
O Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας απέτυχε με το Άτμισμα
Η μείωση της βλάβης από τον καπνό είναι ανθρώπινο δικαίωμα. #WorldVapeDay
Οι επιστήμονες επικρίνουν τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας για το γεγονός ότι αποτελεί εμπόδιο στην αναζήτηση της καπνοβιομηχανίας για λιγότερο επιβλαβείς και απαλλαγμένες από τον καπνό εναλλακτικές λύσεις. Προειδοποιούν πως εξαιτίας του ΠΟΥ, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών που υπό την ευθύνη του κατευθύνεται και συντονίζεται η παγκόσμια υγεία, θα μπορούσε να καταλήξει να κλείσει το δρόμο στην καινοτομία που θα μειώσει τις επιβλαβείς επιπτώσεις του καπνίσματος.
Ακαδημαϊκοί, προερχόμενοι από πανεπιστήμια από όλο τον κόσμο συμπεριλαμβανομένων και πρώην αξιωματούχων του ΠΟΥ, αμφισβητούν τον οργανισμό για την αποκαλούμενη “οπισθοδρομική προσέγγισή του” σε ότι αφορά καινοτομίες και νέες τεχνολογίες. “Χωρίς αμφιβολία, γνωρίζουμε ότι το άτμισμα και άλλα προϊόντα νικοτίνης χωρίς καπνό είναι πολύ λιγότερο επικίνδυνα από το κάπνισμα και ότι όσοι μεταβαίνουν εντελώς σε αυτά, παρατηρούν γρήγορη βελτίωση στην υγεία τους.
Παρόλα αυτά, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνεχίζει να προωθεί την άμεση απαγόρευση ή την ακραία νομοθετική ρύθμιση της χρήσης αυτών των προϊόντων. “Πως είναι δυνατόν, να έχει νόημα η απαγόρευση ενός πολύ ασφαλέστερου προϊόντος όταν τα τσιγάρα είναι διαθέσιμα παντού;” δήλωσε ο καθηγητής David Abrams της Παγκόσμιας Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.
“Το κάπνισμα έχει αποδεδειγμένα συνδεθεί με μη μολυσματικές ασθένειες, όπως καρκίνος, καρδιαγγειακά και αναπνευστικά νοσήματα. Η μείωση των θανάτων από αυτές τις ασθένειες κατά ένα τρίτο, είναι ένας από τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας θα απέχει μακράν από την επίτευξη στόχων για τη μείωση καρκίνου, καρδιακών και αναπνευστικών νοσημάτων εκτός αν λάβετε και αποδεχτείτε κάποιον διαφορετικό τρόπο.
“Η ενθάρρυνση των ανθρώπων να στραφούν σε εναλλακτικές λύσεις χαμηλότερου κινδύνου σε σύγκριση με το κάπνισμα θα μπορούσε να κάνει μια τεράστια διαφορά εις βάρος των ασθενειών μέχρι το 2030 εάν ο ΠΟΥ υποστηρίξει την ιδέα αντί να την παρεμποδίζει”, δήλωσε ο ομότιμος καθηγητής Robert Beaglehole, από το Πανεπιστήμιο του Auckland της Νέας Ζηλανδίας και πρώην Διευθυντής του Τμήματος Χρόνιων Νοσημάτων και Προώθησης της Υγείας του ΠΟΥ. Οι ειδικοί προειδοποίησαν ακόμη ότι και η προσέγγιση του ΠΟΥ για το κάπνισμα αντιβαίνει στο πνεύμα των προσπαθειών ελέγχου του καπνού.
“Όταν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας άρχισε να αναπτύσσει μια διεθνή συνθήκη για τον έλεγχο του καπνού το 2000, ο στόχος ήταν σαφής: προσπαθούσε να καταπολεμήσει την παγκόσμια επιδημία ασθενειών που σχετίζονται με τον καπνό. Κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, ο ΠΟΥ φάνηκε να έχει χάσει την αίσθηση του σκοπού του και επέλεξε το διανοητικό αποκλεισμό που οδήγησε σε μη ρεαλιστικές, μη διαπραγματεύσιμες ή αντιπαραγωγικές θέσεις που δεν βασίζονται στην ορθολογική επιστήμη. Φαινόταν να έχει παραμελήσει την κύρια αποστολή του, “να διασφαλίσει το υψηλότερο δυνατό επίπεδο υγείας για όλους”, συμπεριλαμβανομένων των δισεκατομμυρίων καπνιστών παγκοσμίως, οι περισσότεροι από τους οποίους επιθυμούν να αποφύγουν ασθένειες και πρόωρους θανάτους”, δήλωσε ο καθηγητής Tikki Pangestu, καθηγητής στη Σχολή Δημόσιας Πολιτικής Lee Kuan Yew στη Σιγκαπούρη, και πρώην Διευθυντής Πολιτικής Έρευνας και Συνεργασίας στον ΠΟΥ.
Ο καθηγητής John Britton, του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας CBE, καθηγητής Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Nottingham και διευθυντής του Κέντρου Μελετών για τον Καπνό και το Αλκοόλ του Ηνωμένου Βασιλείου, δήλωσε: “Ο ΠΟΥ πρέπει να παρακινείται από μια γενική ερώτηση: Πώς μπορεί να μειωθεί το κάπνισμα στους περισσότερους ανθρώπους; Γνωρίζουμε ότι ο ΠΟΥ έχει αποδεχτεί την επιλογή μείωσης των βλαβών σε άλλους τομείς της δημόσιας υγείας, συμπεριλαμβανομένων των παράνομων ναρκωτικών και της σεξουαλικής υγείας. Εάν ο ΠΟΥ θέλει ακόμη και να επιτύχει τους στόχους του για τη μείωση των ασθενειών, χρειάζεται μια στρατηγική για τους καπνιστές που δε μπορούν ή δε θέλουν να σταματήσουν να χρησιμοποιούν νικοτίνη και τα αναπτυσσόμενα από το 2010 προϊόντα χωρίς καπνό, δίνουν μια πρακτική επιλογή. Η προσέγγιση του ΠΟΥ προς τους καπνιστές “διακοπή ή θάνατος” και η αντίθεσή του στην εναλλακτική μείωση της βλάβης είναι πραγματικά άσκοπη”.
Ο David Sweanor του Κέντρου Νομικής, Πολιτικής, Δεοντολογίας και Υγείας του Πανεπιστημίου της Οτάβα προσθέτει: “Ο ΠΟΥ αντιμετωπίζει τα προϊόντα ατμίσματος σαν ένα κομμάτι της σκευωρίας των μεγάλων καπνοβιομηχανιών, αλλά είναι εντελώς λάθος. Στην πραγματικότητα, τα νέα αυτά προϊόντα διαταράσσουν το κερδοφόρο εμπόριο καπνού των καπνοβιομηχανιών και μειώνουν τις πωλήσεις τσιγάρων. Αυτό είναι ακριβώς και το αναμενόμενο από μια καινοτομία, αλλά ο ΠΟΥ συντάσσεται με ιδιώτες δωρητές για να αντιταχθούν σε αυτή, με εκκλήσεις για απαγόρευση. Ακόμα κι αν διαφεύγει της προσοχής τους, με το να ορθώνουν εμπόδια στην πρόσβαση σε νέες τεχνολογίες, στέκονται στο πλευρό των συμφερόντων των μεγάλων καπνοβιομηχανιών και προστατεύουν το τρέχον ολιγοπώλιο από το τσιγάρο.
